Staruszek Kajtek przeżył całe swoje życie w jednym gospodarstwie u Pana Kazimierza. Kiedyś pracował na roli, ale kiedy gospodarz kupił ciągnik Kajtek nadal miał tu swoje miejsce. Od lat Kajkiem zajmował się nasz weterynarz, który powiadomił nas o losie Kajtka. Obecny właściciel mówi że “dziadek nie wyobrażał sobie życia bez Kajtka”. Dlatego starzeli się razem i byli dla siebie wiernymi przyjaciółmi. Niestety właściciel zmarł a gospodarstwo odziedziczyła córka. Odziedziczyła razem z inwentarzem.
I tak Kajtek stał się przysłowiową ” kulą u nogi”. Córka chce sprzedać gospodarstwo dlatego musi się pozbyć konia. Kajtek ma ponad 25 lat choć dokładny jego wiek nie jest znany bo nie ma paszportu.
Patrzymy na na niego i widzimy zmarnowanego życiem konia. Wyliniała sierść, zaniedbane kopyta, zęby wymagają natychmiastowej korekcji. Nie ma w nim chęci życia. Mąż córki twierdzi że Kajtek podupadł na zdrowiu po śmierci dziadka. Konie tak jak ludzie cierpią na depresję a zwłaszcza wtedy gdy odchodzi ich towarzysz.
Kajtek nie ma długiego życia przed sobą jesteśmy tego świadomi. Jednak dzieci Pana Kazimierza chcą go sprzedać jak najszybciej. Wiedzą, że pojedzie do rzeźni. Rzeźnie skupują stare konie, które są przerabiane na karmę dla zwierząt. Dzieci Pana Kazimierza są tego świadome, ale jak twierdzą, Kajtek i tak niedługo odejdzie więc nie ma znaczenia gdzie, a muszą odzyskać pieniądze za siano i paszę, którą musieli kupić po śmierci Pana Kazimierza. Chcą za Kajtaka 2500 zł. To nie duża kwota ale musimy zapłacić do końca miesiąca, bo nie chcą już inwestować w karmę dla konia. Trudno sobie wyobrazić że taka ” bieda” mogłaby pojechać na ubój. Po tylu latach służby człowiekowi sprzedany jak bezużyteczny sprzęt. Wpłacicliśmy zaliczkę i podjęliśmy decyzje, że odkupimy Go bez względu na to ile życia mu zostało.
Udostępnij:
